wyd. 1, 2021, 98 s.
format B5, oprawa miękka
ISBN 978-83-66602-14-4
Bardzo ciekawa książka,
zwłaszcza dla osób zainteresowanych historią architektury współczesnej i
przemianami śródmieść metropolii. Zawiera interesujące intelektualnie
rozważania nad problematyką tożsamości urbanistycznej przestrzeni
publicznych. Książka może stanowić początek cyklu następnych analiz
miast, stolic kolejnych krajów obarczonych totalitarną spuścizną
urbanistyczno-architektoniczną. Publikacja podzielona jest
na cztery rozdziały. Pierwszy rozdział poświęcony jest uzasadnieniu
potrzeby przeprowadzenia systematycznych badań tożsamości w jej
przejawach urbanistycznych, co szczególnie widoczne jest w architekturze
przestrzeni publicznych.
Drugi rozdział monografii
wprowadza w teorię i historię powstania i kształtowania się pojęcia
tożsamości w różnych naukach oraz jego traktowania w architekturze i w
urbanistyce.
Trzeci rozdział ma charakter
empiryczny i przedstawia proces konstruowania tożsamości Berlina jako
nowej starej stolicy zjednoczonych Niemiec po roku 1990 za pomocą metod
urbanistyki i architektury.
W czwartym rozdziale
monografii jej autorzy skupiają się na poszukiwaniu prawidłowości w
kształtowaniu się „tożsamości urbanistycznej” w różnych kulturach i
miastach.
